H Χριστίνα Π. είναι 30 ετών και για μεγάλο χρονικό διάστημα κακοποιούνταν από τον σύντροφό της. Μαζί του πέρασε 3 χρόνια, μια περίοδο που θέλει να ξεχάσει και να κρατήσει μόνο τις όμορφες στιγμές. Τη συναντώ σε ένα καφέ στο κέντρο.
Όπως θα μου πει: «Απολαμβάνω πλέον την ελευθερία μου». Η Χριστίνα γνωρίστηκε με τον πρώην φίλο της σε πάρτι. Ήταν γλυκός, τρυφερός και της κέντρισε το ενδιαφέρον. Τους πρώτους μήνες περνούσαν πολύ όμορφα. Πήγαιναν ταξίδια, πολλά βράδια γύριζαν όλη την Αθήνα, ξενυχτούσαν και το σεξ ήταν πολύ καλό. «Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του. Σταδιακά, όμως, παρατηρούσα ότι γινόταν άλλος άνθρωπος. Ζήλευε παθολογικά. Απομονώθηκα από την παρέα μου και σπανίως –τις ώρες που δούλευε κυρίως− φώναζα φίλες μου στο σπίτι. Η βία ξεκίνησε πρώτα με λεκτικούς διαπληκτισμούς και ύστερα με μεγάλους τσακωμούς. Έψαχνε το κινητό μου, πίστευε ότι τον απατούσα, αλλά έλεγα "με αγαπάει, γι' αυτό τα κάνει". Αργότερα, όταν επέστρεφε τα βράδια σπίτι, δεν είχε όρεξη και όλα του έφταιγαν.
Πίστευα ότι η ευθύνη ήταν δική μου. Μήπως δεν έκανα κάτι καλά; Μήπως βαρέθηκε; Έκανα άπειρες προσπάθειες να συζητήσουμε, αλλά δεν είχαν καμία τύχη, με αποτέλεσμα οι λεκτικοί διαπληκτισμοί να γίνουν χαστούκια και τα σημάδια στο σώμα μου να αυξάνονται. Μίλησα μόνο στην κολλητή μου, η οποία μου έλεγε συνεχώς ότι έπρεπε να χωρίσω αμέσως. Δεν άκουγα κανέναν και εξακολουθούσα να είμαι μαζί του. Υπάρχουν φορές που όταν μένουμε μόνοι μας νοσταλγούμε μόνο τις ωραίες στιγμές από μια σχέση κι αυτό πολλές φορές αποδεικνύεται μεγάλη παγίδα. Έτσι, μετά από κάποιο σημείο η σχέση μας τυποποιήθηκε. Και η ζωή, τελικά, κρύβει πολλές φορές αναπάντεχες ανατροπές. Ψάχνοντας κι εγώ με τη σειρά μου μια μέρα κρυφά το κινητό του, ανακάλυψα ότι με απατούσε συστηματικά. Έτσι, την ίδια μέρα αποφάσισα ότι έπρεπε να χωρίσουμε. Εκείνη η νύχτα ήταν από τις χειρότερες της ζωής μου. Μόλις του είπα ότι έψαξα το κινητό του άρχισε να με χτυπά πολύ δυνατά, έσπαγε ό,τι έβρισκε μπροστά του − δεν θέλω καν να θυμάμαι τη συνέχεια. Έμεινα για λίγες μέρες σε μια φίλη μου και καθημερινά με καλούσε στο τηλέφωνο και μου έστελνε μηνύματα. Στην αρχή προσπάθησε να είναι φιλικός, να δείξει μετανιωμένος, αλλά όταν είδε πως δεν απαντούσα, με απείλησε ότι θα με έσπαγε στο ξύλο, όταν θα με συναντούσε από κοντά. Κάποια στιγμή έπρεπε να πάω να πάρω τα πράγματά μου. Δυστυχώς, ήταν εκεί και μου ζήτησε, ως τελευταία χάρη, να πάμε μια βόλτα, από εκείνες τις ωραίες που κάναμε κάποτε. Είπα ναι, αλλά δεν ήξερα ότι θα αποδεικνυόταν μοιραίο λάθος. Ανεβήκαμε στα Τουρκοβούνια, όπως παλιά. Ήταν αργά και είχε αρκετό κρύο. Θυμάμαι πως ήμασταν μόνοι μας. Ήταν πολύ γλυκός μαζί μου. Έλεγε συνεχώς πόσο λάθος μου είχε φερθεί. Μου ζήτησε να κάνουμε σεξ για τελευταία φορά. Δέχτηκα. Όταν τελειώσαμε, όμως, ξεκίνησε το μαρτύριό μου, καθώς άρχισε να με χτυπάει αλύπητα. Και δεν υπήρχε κανείς κοντά που να μπορούσε να μας ακούσει. Έφτασα ένα στάδιο πριν λιποθυμήσω. Δεν είπα τίποτα. Το μόνο που έκανε ήταν να με αφήσει στον κοντινότερο δρόμο. Το ξέρω ότι η ευθύνη είναι και δική μου. Αποφάσισα, όμως, να μην προχωρήσω σε μηνυτήρια αναφορά γιατί δεν ήθελα να το μάθουν οι γονείς μου και να στενοχωρηθούν.
Έκτοτε, αντιλήφθηκα ότι η βία είναι κάτι που δυσκολεύεσαι να αποδεχτείς. Νομίζεις ότι αφορά κάποιες άλλες γυναίκες. Ότι αποκλείεται ο σύντροφός σου, ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες, να σε δείρει χωρίς όριο. Κατάλαβα ότι πράγματι υπάρχει δυσκολία να μιλήσει μια γυναίκα, αλλά αυτή είναι η μόνη διέξοδος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρόσωπα των γειτόνων μου στην πολυκατοικία όπου μέναμε, που το πρωί με χαιρετούσαν με χαμόγελο, με ρωτούσαν τα νέα μου, αλλά ήξερα πολύ καλά ότι το προηγούμενο βράδυ είχαν ακούσει τον τσακωμό ή ότι με χτυπούσε – απλώς δεν ήθελαν να με φέρουν σε δύσκολη θέση. Μου προκάλεσε τεράστια απορία το γεγονός ότι δεν βρέθηκε κανείς ποτέ να μου πει: "Ξέρεις κάτι, ρε Χριστίνα, ακούγεστε τα βράδια. Χρειάζεσαι κάποια βοήθεια;". Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κρύβουμε τα προβλήματά μας και να υποκρινόμαστε», αφηγείται.
Oι γυναίκες που κακοποιούνται θα πρέπει να μιλάνε για το πρόβλημά τους. Να μην ακολουθούν κακές συμβουλές συγγενών και φίλων που λένε "σ' αγαπάει, γι' αυτό τα κάνει" ή "εντάξει, μη μιλάς, θα του περάσει" ή "άσ' το, έχεις παιδιά, μη διαλύσεις την οικογένειά σου". Η βία δεν θεραπεύεται από τον θύτη.
http://www.lifo.gr/articles/woman_articles/141748
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου